Bijlmer Truus
Ze greep, de
tralies vast, en
schreeuwde,
waarom?
Waarom zit ik gevangen ?
Ze trok,
de Bijlmertoren aan zijn haar,
en rukte hem omver, ze
brak haar kamer daar.
Ze was vrij, er
was geen mens meer,
te bekennen, ze
werd bang, en
wilde terug, helaas
voor haar, dat
ging niet meer, ze
zou nog moeten wennen.
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige