Dat is nou wind, mijn kind

Kijk, de maan
trekt aan het water
blaast met lucht
de longen vol
een thermiek raast door de polder
en gooit vleugels in de hoogte
sleept een bui mee naar de droogte

Kijk, de maan trekt
aan het water
zet de letters in mijn zinnen
woorden kletteren omlaag
de grond bezaaid met klinkers
een vloed ebt weg
de golven hoog
de vissen weten heg noch steg

Kijk, de maan trekt
aan het water
lig in mijn bed te woelen
water, wind in mijn gezicht
duw me weg
jij woeste jager
het pannendak ligt hier te gieren
hoor, het komt door alle kieren

Kijk, de maan trekt
aan het water
ik droom jou
jij draagt mij
met grof geweld
laat jij het water
weer snel stromen
jij mag nu weer tot mij komen

Kijk, de maan trekt
aan het water
als de storm weer rustig wordt
jij als kalme weer-godin
strijk ik zacht weer door je haren
trek je jas geruisloos recht
de bomen vallen stil
nu mis ik jou pas echt


Vers: Ben F. Wesdijk
Beeld: Ben F. Wesdijk




Vorige

Rotterdam

Volgende

Dat is de liefde die ik bedoel

Facebook twitter Whatsapp