De revolutie van Berge/Zom
Elke boom vergaat, tot
er een dood knopje aan zit, die
een nieuw leven inroept,
door een mosachtige hoeveelheid,
boven op de top,
van het dal. Dat
duizend jaar geleden, werd
gegraven, door
goudzoekers van je soort.
Rasechte kwekelaars, die
verguld zijn op het leven, op
een zachte, fijne gebeurtenis,
op je horloge,
de tijd gaat door, want
jij hebt geen baas, die
je na schreeuwt, ik
ben er nog.
Tot op heden had je
niets te vertellen, over
je broer, die
uit de Kongo gerebelleerd is.
Tot de revolutie in Berge/Zom
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
