Een kind overleven
Een zoon alleen
een moeder weent
hoezeer ik in jou woon
staat mij bovenal te wachten
stilte
roerig duister
haar zoon alleen
door ziekte
gebroken
vernield.
Een zoon alleen
een moeder weent
hoor eens wie er roept aan jou
alle vogels zingen psalmen
stromen van zegen vlieden heen
in tijd
in liefde.
Wanneer de prijsuitreiking komt
en al het leed verzacht
een glimlach vliegt
door schemer heen
een zoon alleen
komt in het licht
zijn Vader wacht
zijn moeder weent
en is hierna
nooit meer alleen.
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
