Een kleuren-kus

Als lichten doven,
kleuren lippen rood,
dekens smelten,
jouw kartonnen liefde
draait weg,
kneedt,
vormt
een beeld van mij.

Als lichten doven,
zoals beloofd,
in laatste uren,
vette strepen
langs de kust, en
krullen golven
jouw hoofd.

Als lichten doven,
ademt pauze uit,
drukken
jouw kussen
stempels
in mijn nek.


Vers: Ben F. Wesdijk
Beeld: Nel van Otzel




Vorige

Het gedicht, geopend

Volgende

Wanneer ik in jouw kleuren knijp

Facebook twitter Whatsapp