Een vrouw met maatje nul ?

Een vrouw, een libelle,
vliegt vaak met dubbele vleugels,
ze is mooi, ik zie de lijnen,
van haar lichaam in haar jurk,
haar blad ligt bij de kapper,
zelfs mannen houden zich vast,
aan jou,
niet alleen je wangen, maar
je bovenarmen,
je onderkin,
je buik,
zit soms tussen de oren,
de spiegel lacht
je toe,
ik word niet moe, van
jouw gedachten,
zie geen verschil
tussen je foto en het echt,
de winkel trekt
iets passends aan, of
pas ik erin ?
een gretig man
vraagt wel
een onsje meer,
ach ja, een vrouw
met maatje nul
is er niet meer.


Vers: Ben F. Wesdijk




Vorige

Liefde is als de dood (Hooglied 8 vers 6)

Volgende

Levenskunstenaar

Facebook twitter Whatsapp