Een zeemeermin

Ze riep mij vanuit zee
kom mee
kom maar een keertje mee
ik zeg waarheen?
waarom?
naar zee
riep zij
en nam haar golven mee

Ze dook weer op
wellustig
sensueel
ik genoot
zo van haar vrouw’lijk deel

De meermin riep me, uit
haar schelp
een kus, een knuffel
op de mat, trok
me naar binnen
drukte me plat

De meermin riep me
kus me snel
streelde haar rug
‘k verdwaalde wel

De meermin riep me
hou me vast
weet nu maar zeker, dat
het bolwerk past

De meermin riep me
dat staat vast
bemin mijn plus
en wees mijn vriend
bemin mijn golven
voor ik duik
mijn warme wangen
tegen je buik
je borsten geef je aan mij
en zegt, hier neem er een
zuig er maar aan
open mijn luik
we gaan nu heen

Vorige week
zag ik haar terug
mijn nimpf
gekooid
verdroogd
verkreukeld
en verkleurd
ik sprak
maar lieverd
wat is hier gebeurd?


Vers: Ben F. Wesdijk




Vorige

Jouw lichaam staat in brand

Volgende

Dichter op de planken

Facebook twitter Whatsapp