Gerammel bij de psych
De stilte neemt toe,
was het ervoor, of
na de klap ?
De visite in mijn hoofd
is al naar huis,
het is leeg,
met de anderen is het net zo,
na twee pilletjes.
Ik zie een opening,
een bevrijdende conclusie,
zonder dranghekken,
uitzicht op een ontsnapping, maar
vluchten is geen optie,
mijn grijze massa ziet
het innerlijk als landschap,
mijn geest is overbevolkt,
mijn ego, schuilt
achter de rotsen,
angst en woede, als
speelbal van natuurkrachten,
oorlog in je hoofd,
wreed, en
onberekenbaar,
mijn binnenwereld, is
een regelrechte illusie,
mijn venster kijkt uit
naar een ander leven.
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
