Godinnen aan de rivier
Ik las een vers aan de rivier
met trots
mijn godin was daar langszij
en plots
sprak zij
als mijn gedachten konden drijven
van hier naar Dordt
en weer terug
zou ik de Oude Maas verwarmen
en spelevaren
in jouw armen
Jij vindt jezelf in stilte hier
ik hou een spiegel voor je ziel
jouw chaos komt hier weer tot rust
tot wij elkaar
met woorden
hebben gekust
Jouw eigen ik
durf jij te stralen?
hoe waardevol durf jij te zijn?
laat de drums de ritmes raken
en jouw adem golven maken
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
