Gracieus
Gracieus, danst zij, haar
lijnen dicht, met jou,
in gedachten, kan
zij niet weg,
het erf is reeds verzand.
Je macht, is groter
dan je hart, je
maakt me knettergek,
geen mens, had zich
met haar bemoeid,
‘t is net een flipperkast.
Ze leerde, beter
dan de mensen, over
een baret in d’eb,
het regent zeeën, met
z’n vijven, ons
vertrouwen is te kijk gezet.
Ik weet de weg, over
het slapen, een
ander waakt, bereikbaar
klappend, gaan
zij in het publiek ten onder.
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
