Ik kan wel janken

Heb rozen van papier gemaakt
de lucht was zwart en donker

ik kan wel janken

ik heb jouw gedachten ingevroren
en besef dat ze niet eeuwig in ijsbloemen veranderen

ik kan wel janken

als ik me jou herinner, dan val ik stil
jouw naam in blokletters vervaagt

ik kan wel janken

Vers: Ben F. Wesdijk
Beeld: Nel van Otzel