Journaal

Pokdalige gezichten, op
de buis, graven
in het verleden , van
gisteren,
hulde voor een verslaggeefster, die
met een epifanus-look zit te kauwen,
moord en doodslag
heel normaal,
monniken, die de pyromaan uithangen,
ongelukken zonder bloemen, geen
overlevenden,
ministers, die de vingers aflikken, na
het jatten van een appel,
en dan,
na al dat gezeur, een
weerbericht, zonder meleur,
de ene dag nog rotter dan de andere,
daarna de leeuw, die
probeert de beest uit te hangen,
morgen weten we meer,
morgen weten we,
morgen weten,
morgen,
morgen is niets, maar
vandaag,
morgen is vandaag.


Vers: Ben F. Wesdijk




Vorige

Meisje met een poes

Volgende

Heer Termijn

Facebook twitter Whatsapp