Klanken aan de overkant
Klanken die janken.
Klanken die schreeuwen
Klanken zonder gejammer.
Klanken in een stiltecentrum.
Gejammer zonder herrie.
Herrie in je hoofd.
Geluiden zonder klank.
Huilen zonder geluid.
Blijde klanken.
Het vocht in je lichaam gaat borrelen
bij klanken uit een pan.
De klanken omsluiten je lichaam
als een warme deken.
Klanken creëren balans.
Emoties worden getemd.
Je geest ontspant
en waart door de kamer
hij is er wel
en dan ook weer niet.
Ieder verhaal heeft zijn eigen klank.
Bodemklanken.
Klanken maken muziek peilloos diep.
Het grote lijden van klanken
tijdens het spelen doen soms tranen
uit de gitaar lopen.
Verdrietige klanken,
in het zwart.
Lila klanken,
blauwe klanken,
en bruine.
De gele zijn nu in.
Klanken in de tijd.
Voelbare klanken,
vitaliseren, harmoniseren,
trommelen fluistersessies in je oor.
Ik hoor de stilte,
het is zo stil in mij.
Was ik maar nooit psychiater geworden,
de stemmen zitten nu
in andermans hoofd,
en ik
hoor alleen nog mooie klanken.
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
