Mijn leven in de woestijn
De verhalen schrijf ik in het zand
om het later weer door de wind te laten wissen
de dag is heet
de nacht is koud
berenkoud, zonder beer
golfslagzand
bergen en dalen
alle kleuren en vormen
morgen is ’t WEER anders
morgen is ’t weer ANDERS
eenzaamheid
overdag
houden de dieren zich schuil
geel gras
borstnippels
op de toppen van
onafzienbare duinen
de letter M in duizend keer
karavanen
kameeldauw op sterk water
oude pis als rozenkwarts
hallucinaties
een oase als eiland in de woestijn
innerlijke rust
ik loop
ik loop
ik loop
met een kiezel
in de mond, om
te zwijgen
tegen de stilte.
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
