Mijn vlinder
De dag dat je wegvloog
liep mijn weg dood
je had alleen je schoenen aan
Ik liet jou opsluiten
achter glas
wanneer ik nu mijn glas optil
en jou laat stijgen
zijn mijn handen de startbaan
Je spreidt je vleugels
toont je schoonheid
om te bloeien in het licht
ik voel je hart
bonken aan de overkant
en vlinders botsen in je buik
Je hoofd op hol
stramme vleugels van de spanning
Wanneer de landing is ingezet
je armen gespreid
de hitte van je vleugels afgekoeld
geven wij elkaar een kus voor ’t leven
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
