Nachtzuster kinderafdeling psych.
Nachtvlinder,
ze fladdert
van bed naar bed,
overziet haar afdeling,
ze vliegt met een zucht
van wind,
naar het licht,
niemand hoort de woorden
die ze fluistert,
ga nu maar slapen,
nu er niet meer uitlopen,
ik kom straks nog even kijken,
je moet nu rusten,
gebroken hersengolven,
brainstops,
wanneer de kinderen ontwaken
breekt licht de dag,
kleuren de deuren,
na de schemer van de nacht,
droomt de nachtvlinder
haar eigen weg
naar huis
om zich ’s avonds weer te vertonen.
Vers: Ben F. Wesdijk
Beeld: Nel van Otzel
Vorige
