Oude Maas
De golven in de Oude Maas,
zijn net gesneden jonge kaas,
met gaten als een vlonder, en
een getijdenstroom eronder.
De tankers varen in het zilver,
de matroos zag het wat milder,
een stuurman deed een goede daad, en
joeg de boot door ’t koperdraad.
De motor draait intensive care,
de uitlaat dempt een holle blaar,
miljoenen liters worden zo verscheept,
van hot naar her, glad of gestreept.
De lucht is weids en goud van kleur,
het bruggedeel is net een deur,
zo gek als op de grond een kaart,
wordt het rivierenspel geklaard.
Verdwalen doet men zelden meer,
op de plassen van Onze Lieve Heer,
let men hierbij niet op de boeien,
dan vaart men recht op uiterwaarderlijke koeien.
De golven in de Oude Maas,
zijn net gesneden jonge kaas,
met gaten als een vlonder, en
een getijdenstroom eronder.
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
