Schilderen aan het Grevelingenmeer ter hoogte van Battenoord

Liefde voor de Grevelingen,
een voorbeeld,
ingedamde zee,
een vijver,
niet minder,
altijd meer.

Als wolken zich verpakken
en de dijk zakt weg
in zonnestralen,
komt het water tot leven,
ankers worden gehesen,
zwemmen zinnen in het rond,
zien in kleuren,
bliksemflitsen,
regenbogen,
gooi maar een touw,
hang mij te drogen.


Vers: Ben F. Wesdijk




Vorige

Nachtzuster kinderafdeling psych.

Volgende

Het gedicht, geopend

Facebook twitter Whatsapp