Schilderij

Jij en ik, en
al die andere kleuren,
ontluikende gezichten,
beeldend vlees,
zet mijn gedachten
in de file,
mijn denken dwaalt
rond
in paars en blauw,
wat eens werd ingekleurd
door jou,
verveelt me nooit.

Van jou
leerde ik,
dat een bloem
lekker kan ruiken,
jouw hart is groter
dan ik dacht,
ik zie jou als symbool,
‘t maanlicht,
je ogen sluiten zich
wanneer je lacht.

Vers: Ben F. Wesdijk
Beeld: Nel van Otzel