Sneeuwmeisje

Jouw beeld
een naakt
van steen
bekleed met sneeuw

Je ogen dicht
je tepels stijf
je ingehouden snik
bekleed met sneeuw

Ik zou je willen kussen
maar je voelt zo koud
als steen
bekleed met sneeuw

Maar als de lente komt
dan valt
jouw kleed
nat van leed


Vers: Ben F. Wesdijk




Vorige

Ik vertel je wat je al weet

Volgende

Zonder woorden

Facebook twitter Whatsapp