Stille Willy zit

Alleen en stil,
een tak in ’t water,
een houten brug,
een gat in ’t riet,
de zon blijft schijnen,
maar ziet dat niet.

Alleen,
een koe kijkt,
in het gras,
hij breekt zijn hoofd,
daar in een plas,
maar door de koker van het leven,
duurt ook deze tijd maar even.

Alleen,
de mensen die nog moeten,
na een tijd,
van sappelen en wroeten,
bij enk’len zit het in het bloed,
laat die maar zitten, die
zitten goed.