Vals geschrift

Gelijk als bedden in de branding,
zonnebloemen in de lucht,
het lichaam kookt, en snel
neemt het een wending, dan
ontsnapt er een,
een zucht.

Velen gooien het op olie,
of video’s en telefoons,
de fracties bewonderen de folie, die
opgerold werd in de hoorns.

Vaker dan op schrift gesteld is,
kwam het meer dan nimmer voor,
het geheel werd opgeblazen,
gelijk het Urker mannenkoor.

Met de vrouwen kwam ook
de sympathie, maar
al die woeste, wilde kerels,
braken af, al bij hun knie.

Wanneer je eindelijk bent uitgeschreven,
en later weer goed zorgt voor mij,
is morgen ’t hele stuk vergeten,
en ben ik weer eind’lijk vrij.


Vers: Ben F. Wesdijk




Vorige

Dansen bij maanlicht

Volgende

Stilte

Facebook twitter Whatsapp