Welterusten !
Je hoofd loopt leeg,
je kan niet denken, in zo’n verband,
wanneer je moe gestreden bent,
kom je vroeg op, en
roept vogels wakker.
Je hoofd loopt leeg,
je kan niet denken, zo ver van huis,
wanneer je terug komt op je pad,
loop je weer weg, en
schopt tegen stenen.
Je hoofd loopt leeg,
je kan niet denken, in de schaduw van je leven,
wanneer het donker om je sluit,
je knipt het licht weer aan, en
verbergt het grijze vlak in ‘t zwart.
Je hoofd loopt leeg,
je kan niet denken, als je knieen slijten,
wanneer je moe bent van het lopen,
je breekt je lichaam, stevig en kapot,
het werken stopt je energie, uit het verleden.
Je hoofd loopt leeg,
je stopt met denken,
waren wij hier gisteren al eerder ?
Of omgekeerd, eerder als gisteren ?
Nou, tot morgen dan maar !
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
