Een engel kwam voorbij.
Het voorstel viel in goede aarde,
je had ruimte in de tijd, en
als ik weer volledig helder ben, dan
probeer ik,
hier maar weg te blijven,
buiten verder kijken,
jouw bruine ogen konden mij niet volgen,
jouw armen grepen ver naar voren,
je was bijna uit de kou gered,
alsof er niets gebeurd is,
moet je weten,
van uitstel kwam geen overspel,
ik doe hetzelfde
wat jij deed.
De uren lagen hier niet goed,
het geld,
het gemis,
het tijdsverschil is hier te groot,
door genegen naar elkaar te kijken,
zakte de warmte in het gras,
maar ja,
je vlucht, en
sluit de wereld buiten,
je werkt weer verder,
almaar later,
een kus op de juiste plaats,
voorkomt een grote flater.
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
