Gevlucht naar de bajes
Met dwangbevel,
uit huis gevlucht,
werken, recreatie, eten, en
elke keer,
een beetje lucht.
Ze laten alles achter,
hun vrouw en kind,
hun vrinden, huizen, boten,
alles, alles,
zelfs de wind.
Problemen zat,
daar lag ’t niet aan,
voorlopig zijn ze alles kwijt, en
meestal ook hun baan.
En alles is te ruilen,
je berouw, je spijt,
van alles wat je
uitgevreten had, in
tijden van onzekerheid,
dan maar gevlucht, soms
voor een lange tijd.
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
