Het is lente op het graf
Een grafzerk ,
met kiezeltjes bovenop het randje
Ieder steentje
heeft een boodschap
voor de liefde van de gestorvene
of een meegegeven wens.
Hier rust van Nuchteren
toen hij afdaalde
huilde de hemel, en
gooide tranen op de kist.
Gedragen door de tijd
gebeiteld in graniet
begraven
afgeserveerd
terug naar stof
opa, oma
vader, moeder
broer of zus
bij ons liggen ze allemaal
onder een palmblad
met Jerusalem in het achterhoofd
een rustplaats
als een lanceerplatform
van de ziel
op naar een ander lichaam
de crokussen dansen in de wind
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
