Mijn bundel, een keus
Toen ik wegging, heette
het vluchten, rennen
voor een nare tijd, verkeerde
keuze, wat
een leuze,
‘k had nu immers weinig tijd.
Wat hiervoor lag, was
verleden, nu
kwam er weer een and’re strijd
and’re keuze, wat een leuze,
‘k was verstard in d’afgelopen tijd.
De tijd, die
nu eraan ging komen, gaf
het antwoord, op
mijn dromen, en
gaf mijn werk een nieuwe kans,
als mijn bundel uit ging komen,
maak ik wel een rondedans,
’t was nu toch de hoogste tijd.
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
