Een zeehond
Ze tuurt het water over, en
vraagt zich af,
hoe ben ik hier verzeild geraakt,
de wind blaast, in
haar nek,
de golven wijken ver uiteen,
haar gedachten waaien weg,
dan
ziet zij een hoofd, dat
naar haar knipoogt, en
lacht haar zorgen weg,
haar vriend heet Rob,
hij zwemt weer weg.
Vers: Ben F. Wesdijk
Vorige
